Dossiermoddergat.nl

gerardtonenblogt

2020, juli

Winter

Dinsdag 21 juli, Saint-Hippolyte-du-Fort

Met mondkapje bij de kapper. Dat is geen bijzonderheid want na de lockdown konden we alleen nog naar de kapper met een mondkapje. Het mondkapje staat in dit blog toch centraal omdat hier een revival van het mondkapje plaatsvindt. Net zo als in Nederland gaat het met het virus langzaam de verkeerde kant op. De R-waarde stijgt en dat betekent dat één patiënt meerdere mensen aansteekt. Als dit zo doorgaat, zitten we in toestanden die we van niet zo lang geleden kennen. Vandaar in Frankrijk de maatregel dat je altijd een mondkapje bij je moet hebben. De redenering: je weet nooit wanneer je hem nodig hebt. Het mondkapje is vanaf gisteren verplicht in alle winkels en alle overdekte publieke ruimte. Het straatbeeld is sinds gisteren dan ook veranderd, het mondkapje maakt weer onderdeel van het sociale leven.

Even een update van mijn gezondheid. Het gaat eigenlijk prima. Volgens de chirurg was de operatie geslaagd. Ik had de luxe het de eerste week na de operatie rustig aan te kunnen doen. Henriëtte, een vriendin uit Nederland, was bij ons om Wyb te ondersteunen. Ik kon hierdoor uitslapen en de dag verder traag beleven. De pijn was aanzienlijk minder dan bij vorige operaties.
Afgelopen vrijdag is Henriëtte teruggevlogen naar Nederland en moet ik weer volop meewerken En wat mooi is, dat lukt. Zo nu en dan een paracetemol om de pijn te onderdrukken en het zorgvuldig schoonmaken van de wond, verder alles prima. Ik durf bijna niet te geloven dat ik na negen maanden fysieke ellende beter ben.

Met mijn rust is het nu gedaan want we hebben het ongekende geluk dat we tot half september vrijwel vol zitten. Na 15 juni, het einde van het confinement, kregen we te maken met een explosie van reserveringen. Het toerisme komt hier maar kwakkelend op gang maar wij zijn bevoorrecht dat we daar volop graan van meeplukken. Het financieel debacle wat ons boven het hoofd hing, kunnen we hiermee enigszins reduceren. Ondanks dat we maximaal draaien blijft de financiële schade na drieënhalve maand lockdown aanzienlijk. We gingen er in het hoogseizoen sowieso vanuit dat wel volop gasten hadden. De kers op de taart moet van de maanden daar omheen komen. Alleen hierdoor komen we door de winter. Het is al duidelijk dat ons dat deze winter niet gaat lukken. Wyb en ik moeten een list verzinnen. Wie het antwoord weet, mag het zeggen.

.De laatste lezer

Maandag 20 juli, Saint-Hippolyte-du-Fort

Gelukkig kwam ik er weer eens een tegen. Een laatste lezer, dit keer in Sauve.

Etalages

Zondag 19 juli, Saint-Hippolyte-du-Fort

De bovenst etalage is in Sommières te zien, de onderste in Lasalle. De etalage als absurdisme.

2x de markt van Anduze

Vrijdag 17 juli, Saint-Hippolyte-du-Fort

La Maison des Chats

Donderdag 19 juli, Saint-Hippolyte-du-Fort

Het lievelingscafé van Dies in Montpellier

Wachten

Woensdag 15 juli, Saint-Hippolyte-du-Fort

Bij elke operatie in Nîmes tot nu toe moest ik ’s morgens om 10 uur komen. Daarna was het wachten om op het eind van de middag te worden geopereerd. Afgelopen vrijdag hoefde ik pas om half twaalf te komen. Vooruitgang, dacht ik. De dame hier op de foto kwam een kwartier na mij binnen. Samen hebben we, zonder contact te hebben gehad, tot drie uur moeten wachten voordat we op een bed werden gelegd. Uiteindelijk werd ik om vier uur geopereerd.
Laatste stand van zaken: de chirurg noemde de operatie geslaagd. Ik heb veel minder last van de operatie dan bij vorige. Ik heb nauwelijks pijn maar kan me de luxe permitteren om rustig aan te doen omdat Henriette, een vriendin uit Leeuwarden, Wybrich helpt. Dat is fijn want sinds 15 juni heeft er een explosie aan reserveringen plaatsgevonden. Tot eind september hebben we nagenoeg geen plaats meer. Per dag moeten we drie tot vijf reserveringen afwijzen omdat we complet zijn. De huidige stand van zaken redt ons jaar nog enigszins. Nu maar hopen dat er geen tweede golf komt.

Fontein

Dinsdag 14 juli, Saint-Hippolyte-du-Fort

Saint-Hippolyte-du-Fort heeft volgens de promotiefolders liefst dertien fonteinen. Ik geloof niet dat ik ze al allemaal heb ontdekt. In sommige zwemmen vissen, in andere kruipen mensen om zich te verkoelen.

De zwembadfoto’s

Maandag 13 juli, Saint-Hippolyte-du-Fort

Veel gasten. Hard werken. Na het werk het zwemmen.

Afdeling der sneue lieden

Zaterdag 11 juli, Saint-Hippolyte-du-Fort

Afdeling der sneue mensen. In een café gaan zitten, Le Monde lezen en geen woord Frans lezen, nou ja, bijna geen woord. Maar het staat goed en de foto is geslaagd.

The battle of the bellies

Donderdag 9 juli, Saint-Hippolyte-du-Fort

Anne is deze dagen bij ons met haar vriendin Mythe die zwanger is. Als we naar de Middellandse Zee gaan om te zwemmen valt me het verschil op tussen haar en mijn buik. Het mag geen vergelijk hebben, maar we hebben beiden buiken die je gerust buik mag noemen. De buik van Mythe heeft de schoonheid van een jonge vrouw, een buik waar bovendien een klein mens in groeit. Mijn buik heeft ongeveer dezelfde omvang maar is verweerd, tanig, behaard en in mijn buik rommelen alleen wat oude darmen. Ik noem het hier boven een Bellies Battle. Maar de winnaar heeft nooit ter discussie gestaan. Ik was al blij dat ik even naast haar mocht staan.

Test

Woensdag 8 juli, Saint-Hippolyte-du-Fort

Mijn eerste Covid test. Niet omdat ik ziekteverschijnselen heb maar omdat ik vrijdag word geopereerd en ze zeker willen weten dat ik geen Covid heb. Prima service hier in Frankrijk. Niks teststraat, Ze komen hier keurig bij je aan huis.