Dossiermoddergat.nl

gerardtonenblogt

2018, juni

Zaterdag 30 juni, Lhee

Dit weekend verandert de tuin opnieuw in een camping. Hans en Anne slapen in onze tent, op de bovenste foto op de achtergrond. Anne zet een tentje van Hans op dat ze volgende week naar een of ander festival wil meenemen. Op de camping wordt altijd voor prima eten gezorgd.
Op de onderste foto speelt Anne weer eens voor hond. In een volgend leven hoopt zij hond te zijn. Ik ben er van overtuigd dat dit gaat lukken.

Vrijdag 29 juni, New York/Lhee

In New York een nieuwe serie begonnen: Judith met zonnebril.

Donderdag 28 juni, New York/Lhee

Ter afscheid van New York varen we tegen de avond met de veerboot van Manhattan naar Jersey zodat we dicht langs het Vrijheidsbeeld varen. De zon, de wolken, de lucht en het water zorgen voor afscheidsspektakel.

Woensdag 27 juni, New York

3x graffiti uit New York.

Dinsdag 26 juni, New York

Niet vergeten te melden. Zondag 24 juni liepen we samen met honderdduizenden anderen nog met de Gay Pride Parade 2018 mee. Indrukwekkende bijeenkomst waarin de vrijheid werd gevierd het recht te hebben om te zijn wie je bent. Goed te beseffen dat er maar een paar plaatsen in de wereld zijn waar dat mogelijk is. Opmerkelijk: zo gauw mensen in een god geloven is dat niet mogelijk. Laat nooit iemand zeggen dat god voor liefde staat.

Maandag 25 juni, New York

De stoelen die ik vandaag in het Moma tegenkwam, zie boven, deden me denken aan de stoelen die ik vorige week tegenkwam aan ’t IJ in Amsterdam, zie onder.

Zondag 24 juni, New York

Twee foto’s van mijn medereizigsters.

Zaterdag 23 juni, New York

Letterlijk: underground music. Ergens in een van de gangen van Union Square. Jazz, wel te verstaan. Keiharde jazz. Dan komt er een oudere heer aan. Net als wij kan hij niet stil blijven staan. It don’t mean a thing if it ain’t got that swing.

Vrijdag 22 juni, New York

De brandkranen van New York hebben zo hun heel eigen werking.

Donderdag 21 juni, New York

Zo staan we opeens op Times Square in New York. Nou ja, opeens. Het had wat voeten in aarde. Op Schiphol aangekomen blijkt onze vlucht gecanceld. Oorzaak: technische storing. Na een paar uur worden we van KLM overgeboekt naar een vlucht van Aer Lingus en staan we twee uur later op het vliegveld van Dublin op een vlucht naar New York te wachten. Een vlucht die zes uur later gaat. Zodoende komen we veel later dan verwacht in NY aan. Och, troost. Een echte reiziger gaat het niet om het doel maar om de reis. En die hebben we volop gehad.
Ik heb het hier steeds over we. We staat voor Wyb en mij, voor deze keer is Judith onze special guest. Dit jaar is Judith achttien geworden en we hebben altijd gezegd dat ze, eenmaal de volwassen leeftijd bereikt, met ons mee naar New York mocht. Aldus geschiedt.

Woensdag 20 juni, Lhee

Druk, druk, druk.

Dinsdag 19 juni, Amsterdam/Lhee

Beelden uit het Amsterdamse.

Maandag 18 juni, Lhee

Chaos?
Nee, opruimen. Op de foto de inhoud van de koelkast achter mij.
Donderdag vroeg vertrekken we voor een week naar New York. Niet slecht, klopt. Jan en Connie komen op ons huis en vooral Gijs passen, dit betekent wel dat het huis schoon moet. Vandaar een soort mini voorjaarsschoonmaak zodat het huis ook door anderen enigszins bewoonbaar is. Het is hard werken voordat je op vakantie kunt.
Onze tocht naar New York kan mogelijk betekenen dat het blog gaat haperen. Ik waarschuw bij voorbaat. Neemt niet weg dat, ijs en weder dienende, alles goed komt. Uiteindelijk, zo is het streven, krijgt elke dag zijn foto.

Zondag 17 juni, Amsterdam

Ik bedoel maar.

Zaterdag 16 juni, Amsterdam

3x Stedelijk Museum.

Vrijdag 15 juni, Amsterdam

Zit ik in de trein naar Amsterdam, krijg ik te horen dat mijn afspraak niet doorgaat. Snel Anne gebeld, of ze met me kan lunchen. We spreken af in het Loyd Hotel. Op de bovenste foto komt Anne uit haar werk, ze wijst op mijn nieuwe Nikes. Ze mogen haar goedkeuring wegdragen, wat lang niet altijd gebeurt als ik nieuwe kleren heb.
Onder is Anne aan het werk. Als blogger heb je nooit rust, zelfs niet als je met je vader aan het lunchen bent. Er is geen gerecht dat niet gefotografeerd moet worden. Druk bestaan. Wie geïnteresseerd is in haar blog: yourdailylife.nl

Donderdag 14 juni, Noordpolderzijl/Lhee

Uit eigen waarneming zie ik dat ouderen hun jeugd nooit helemaal loslaten. Omdat we naast de Bospub wonen, zie ik hordes ouwe lullen op de brommertjes van hun jeugd langskomen. En maar knetteren en stinken die dingen. En die ouwe knarren zich maar in het verleden wanen. Zo’n Puch bepaalde het straatbeeld van mijn jeugd. Als je er bij wilde horen, had je zo’n ding met hoog stuur. Ik zelf had een Mobylette. Als mijn moeder haar brommer afschreef, was hij van mij. In het kader van je imago was daar natuurlijk geen eer mee te behalen. Of misschien toch wel. Want zo’n Mobylette was anti-cultuur. Het betekende dat je niet meeging met die Puch- en Thomashype. De berijder van de Mobylette liet zien dat hij schijt had aan hypes en modes. De Mobylette-rijder hechtte niet aan statussymbolen. Als je maar vooruit kwam. Overigens zie ik geen enkele ouwe lul met trots op zo’n Mobylette-tje rijden, mijzelf incluis. De Mobylette roept bij mij ook geen enkel nostalgisch gevoel op. Wat dat betreft ben ik wel jaloers op die Puch- en Kreitlerfanaten, die denken met weemoed aan iets terug.

Woensdag 13 juni, Enschede/Lhee

Gisteren was ik in Enschede. Op de gevel van de plaatselijke boekhandel kwam ik een gedicht van Willem Wilmink tegen.

Dinsdag 12 juni, Hongkong/Daszhai/Lhee

In een uithoek van mijn computer kwam ik nog twee foto’s uit China tegen. Foto’s waar ik nog niets mee had gedaan. Gelukkig kwam ik ze per ongeluk nog tegen. Zo zullen er zoveel vergeten dingen in mijn computer een verstopt leven leiden. De bovenste foto heb ik in Hongkong gemaakt, de onderste in Daszhai.

Maandag 11 juni, Utrecht/Amsterdam/Lhee

Je kunt gerust stellen dat ik een stationsfotograaf ben.

Zondag 10 juni, Hogeland/Lhee

Elk jaar maken we wel een tochtje door het Hogeland, grof gezegd het gebied dat boven Groningen ligt tot aan de Waddenzee. Het is het gebied dat grenst aan de Friese streek waarin Moddergat ligt.
In de buurt van Wehe den Hoorn ligt deze vreemde toren. Midden op het vlakke land verrijst dit atypisch bouwwerk. Ik ben er vele malen langs gereden en heb nooit gekeken wat het nu eigenlijk voor een ding is. Wyb en ik besluiten dat het maar eens gedaan moet zijn met deze onwetendheid. De toren blijkt een restant te zijn van de Koude Oorlog. Aan het begin van de Koude Oorlog was er nog geen radar, schijnt. Hier en daar werden van deze bouwsels neergezet van waaruit men in de gaten kon houden of er Russische vliegtuigen aankwamen. Hoe primitief kun je het hebben. Bij het bordje dat bij de toren staat, blijkt dat iemand de toren kocht om een huis in te bouwen. Toen dat onmogelijk bleek, vond hij dat de toren bewaard moest blijven. Goed besluit.
Wehe den Hoorn ligt trouwens niet ver van de plaatsjes Mensingeweer, Doodstil, Kleine Huisjes en Kruisweg. Het is de streek van de mooie plaatsnamen. Als je als zuideling per ongeluk in deze streek belandt, wat heeft iemand zo noordelijk nog te zoeken, kan ik me voorstellen dat je niet onmiddellijk de schoonheid van het landschap ziet. Maar als je er vaker komt, ga je er van houden, zo verging het mij in ieder geval.
We rijden nog meer noordelijk en oostelijk, een gebied waar geen plaatsjes meer zijn. Hier en daar, tussen eindeloze landbouwgrond en donkere luchten, staat een boerderij. Het land, de lucht, de horizon, verder is het leeg. Soms is er een zeldzame bomenrij, een bosje bomen rond een boerderij. Als je zo doorrijdt, kom je bij Noordpolderzijl, het Moddergat van Groningen. Er is een café, een gemaal, een camping en uitzicht over het wad. De plaatselijke promotieclub heeft een fotokader neergezet waar mensen veelvuldig gebruik van maken. Het ding staat er niet voor niets.
Gisteren plaatste ik een foto van een doodlopende weg in Het Dossier. Net als je richting Noordpolderzijl gaat, zie ik een beeld dat lijkt op de foto. Moddergat en Noordpolderzijl moeten maar zusterenclaves worden, over zustersteden is in dit verband moeilijk te spreken.

Zaterdag 9 juni, Moddergat

Vrijdag 8 juni, Lhee/Moddergat

Samen achter in de tuin op zoek naar vogels in de houtwal. Wyb spot een goudhaantje. Gijs verveelt zich te pletter. De vogels zijn veel te ver weg. Vogels zijn er niet om naar te kijken, vogels zijn er om te vangen en op te eten. Op de manier waarop de vrouw erbij zit vang je geen vogels, jaag je ze juist weg. De vrouw moet nog veel leren.

Donderdag 7 juni, Dwingeloo

2x Dwingelderveld.

Woensdag 6 juni, Lhee

Het is soms zeer confronterend om met een seriemoordenaar in huis te moeten leven. Elke keer verbaas je je over zijn wreedheid, zijn meedogenloosheid. Het gevolg is dan weer schaamte, schuldgevoel, woede. De duif die onze seriemoordenaar nu te pakken heeft gehad, kenden wij tamelijk goed. Het is namelijk de duif die elke dag weer vanuit zijn hoge positie onze auto onder scheet. Het was een mooie duif, maar had toch ook duidelijk zijn minpunten. Gijs heeft onschuldigere slachtoffers gemaakt, zoals de drie kleine haasjes die hij afgelopen weken afmaakte en mee naar huis sleepte.

Dinsdag 5 juni, Amsterdam

Afdeling wonderlijke boodschappen op lantaarnpalen.

Maandag 4 juni, Moddergat/Lhee

Tot nu toe heb ik nooit het tuingedeelte van het Hoofdkwartier van Dossiermoddergat onthuld. Na 10 jaar Dossiermoddergat dan eindelijk de onthulling.
Op de bovenste foto zie je onze voortuin met uitzicht op onze tuinvijver. In deze vijver vindt door een vernuftig systeem van zwaartekracht zelfs eb en vloed plaats.
Op de onderste foto de veel intiemere achtertuin waar wij ons, na hard werken aan Het Dossier, kunnen terugtrekken.

Zondag 3 juni, Moddergat

Wyb en ik wandelen in de omgeving van Moddergat en, verdomd, overal komen we liefde tegen. Het is bijna te mooi om waar te zijn.
Liefde aan de waterkant.
Kleinkinderen die vrolijk om hun opa en oma dansen.
Zwanen die trots, maar waakzaam, hun kinderen de wereld laten zien.

Zaterdag 2 juni, Moddergat

Vrijdag 1 juni, Moddergat

De dijk foto’s. Mals gras.