Dossiermoddergat.nl

gerardtonenblogt

2018, februari

Woensdag 28 februari, Cartagena/Lhee

Lonely days, lonely nights.

Dinsdag 27 februari, Lhee

De koorts heerst. Zelfs Franka beleeft het mee. De nieuwe schaatsen schijnen prima te voldoen, klapschaatsen die je ook niet kunt laten klappen. Met enig jaloezie zie ik het aan, opgegroeid in een stad waarin alleen rond het bejaardenhuis een vijver lag aan een rivier die slechts 1x in de 63 jaar dichtvriest.

Maandag 26 februari, Lhee

Deze week hebben we onverwacht een logé. Franka zou met haar familie meegaan op wintersport in Tsjechië. Een dag voordat ze vertrokken bleek dat Franka niet alle inentingen had. Zo komt het dat ze een weekje bij ons slaapt. Hier ligt ze op haar vaste slaapplaats. Wij zullen om die inentingen geen traan laten.

Zondag 25 februari, Lhee

Ik scrol nog eens door de map foto’s die ik Cartagena maakte. Ik dacht dat ik alle foto’s die ik goed vond wel had bewerkt. Niet dus. Deze vond ik ook wel aardig

Zaterdag 24 februari, Amsterdam

Schot in de roos.

Vrijdag 23 februari, Notter

Op de boerderij van Gerrit in Notter foto’s gemaakt. Op de foto Gerrit en Johanna. Ze houden koe Jane vast die meer aan mensen is gehecht dan aan koeien. De kleindochter van Gerrit noemt Jane de likkoe. Als Jane ergens gek op is, dan is het mensen likken. Heb ik zelf ook gemerkt. Vooral mijn hand vond ze heerlijk. Met moeite kon ik mijn fototoestel tegen haar tong beschermen.

Donderdag 22 februari, Lhee

Ik dacht een paar dagen geleden een foto te maken van het eerste lentelicht. Helaas. De winterse kou heeft dat licht alweer verdreven. Wyb wordt zenuwachtig, de sloten zijn inmiddels dicht gevroren. De schaatsen worden opgezocht. Het Friese bloed jaagt door haar lijf.

Woensdag 21 februari, Lhee

Ik heb opeens iets met boerenhekken. Boven Bouke, onder Wolter.

Dinsdag 20 februari, Lhee

Even langs de schaapskooi in Lhee lopen. Dat is altijd een mooi wandelrondje van vijf kilometer. In de schaapskooi staan ook de geiten die we af en toe  verspreid in het bos tussen mobiele afrastering tegenkomen. Schapen zijn schapen, autistisch tot op het bot. De geiten zoeken altijd contact, zijn nieuwsgierig en laten zich graag aaien.

Maandag 19 februari, Tijnje

Ben bij Bouke Oldenhof op bezoek in Tijnje. Ik maak wat foto’s van Bouke. Bij de achterdeur ligt een dode hermelijn. Zo te zien is het beestje bij de strot gegrepen en is zijn staart geroofd.

Zondag 18 februari, Lhee

Over een paar maanden hebben we echt nieuwe buren. Het baasje en vrouwtje van Franka, en daarmee ook Franka, komen naast ons wonen. Hier legt Jasper in de aanbouw in aanbouw uit waar wat komt. Franka luistert belangstellend toe.

Zaterdag 17 februari, Enschede

Op bezoek bij het vliegveld Twente. Belangrijke mededelingen, het is maar dat u het weet.

Vrijdag 16 februari, Lhee

Ochtend. Mevrouw Kaastra gaat naar haar werk en geeft de laatste aanwijzingen aan de achterblijver.

Donderdag 15 februari, Lhee

Tsja. Hier is al veel over gezegd. Het Grote Verliezen van Sven Kramer. Ik heb eindelijk weer eens naar sport gekeken. En zo is het wel goed voor 2018.

Woensdag 14 februari, Amsterdam

Goed nieuws. Het roken in horecagelegenheden wordt nu helemaal verboden. Ook de speciale rookruimtes in cafés moeten helemaal verdwijnen. Nadeel van dit alles is dat de verslaafden buiten gaan roken. Als je een winkel, café of theater binnengaat moet je eerst door een haag van rokers. Volgende stap lijkt me het verbieden van roken in de openbare ruimte. Ik hoop dat advocaat Bénédicte Ficq met die stap meteen de sigarettenmaffia veroordeeld weet te krijgen. Het is toch ongelooflijk dat de managers van de sigarettenindustrie hun gang kunnen gaan. Elk half uur sterft er iemand aan longkanker veroorzaakt door roken. De sigarettenindustrie is volgens mij de enige legale moordorganisatie.

De superroker op de foto kwam ik in Amsterdam voor het Centraal Station tegen. Een trek aan de sigaret en dan kwam er weer zo’n rookwolk. Het leek of de man in brand stond.

Dinsdag 13 februari, Dwingeloo

De foto’s boven laten de binnenkant van Gijs zien. Op de foto boven ligt hij op zijn rug. Op de foto onder is een röntgenfoto van zijn achterhand te zien. Het gaat niet goed met Gijs. Als ik hem op de flanken aai, begint hij klagelijk te miauwen. Het probleem lijkt te zitten op het punt waar zijn ruggenwervels samenkomen bij zijn staart. Dat vergroeit en wijst op artrose. Gijs krijgt nu pijnstillende middelen en het is afwachten hoe het zich ontwikkelt. Hij kan nauwelijks meer lopen en op de bank springen.

Wat me het meest verontrustte was dat de dierenarts zei dat 14 jaar ook best wel oud is voor zo’n grote kat. Ik dacht altijd dat een kat 18 tot 20 jaar meeging. Zeker Gijs die een gezond buitenleven heeft geleid. Feit is dat Gijs een joekel van een kat is en dat werkt dus tegen hem. Voor wie gelooft: graag bidden voor Gijs.

Maandag 12 februari, Hilversum

Loop ik in Hilversum van het station naar het mediaplein. Kom ik door een tunnel en kan ik zomaar deze foto’s maken. Feest.

Zondag 11 februari, Eext

We rijden naar Eext. Daar schijnt een goed restaurant te zijn. We hebben lang genoeg op de bank gezeten, gezien hoe Sven Kramer naar goud reed. En we hebben zin in een lekkere lunch. Het restaurant, met hotel, ziet er prima uit. Ik weet alleen niet of er ooit mensen naar Eext komen. We zitten in een gezellige ruimte. Maar helemaal alleen. Het is stil in Eext, zeker in dit hotel.

Op de terugweg nemen we de WybWyb. Dat wil zeggen dat we de meest kronkelige wegen naar huis nemen. Efficiency bestaat vanmiddag gelukkig niet. Even buiten Eext komen we een natuurbegraafplaats tegen, Hillig Meer. Wyb moet me uitleggen wat een natuurbegraafplaats is.

Op een natuurbegraafplaats liggen de doden niet ik keurige rijen door elkaar en heeft niet elke dode zijn grafsteen. Op Hillig Meer worden de doden in het bos begraven op zelf uitgekozen plekken. Sommigen liggen dieper het bos in, anderen op veldjes. Het is nauwelijks te zien dat we op een begraafplaats lopen. Uiteindelijk gaan de doden hier helemaal op in de natuur. Veel graven hebben helemaal geen herkenningsteken. Je ziet ternauwernood dat er een graf is. De meeste graven zijn zelfs helemaal gewist.

Hier en daar zien we een vers graf. Er zijn plekken waar een boomschijf op ligt met een naam, een geboorte- en sterftedatum. Het lijkt me een prima plek om begraven te worden. Uiteindelijk weer één worden met de natuur. Ik vertel Wyb wat volgens mij Tao is.

‘Zou je hier begraven willen worden?’ vraagt Wyb.
‘In Eext? Nee, ik heb niks met die plek, dat is veel te ver overal vandaan. Ik zou me hier vervreemd voelen.’
‘Maar je bent toch al ontworteld?’
‘Dat is waar, maar daarin moet je ook weer niet overdrijven.’

Zaterdag 10 februari, Lhee

En dat staat dan zomaar bij ons in de straat te wachten op de inenting.

Vrijdag 9 februari, Amsterdam

Rond het middaguur rij ik langs SBS. Ergens op de zesde verdieping van een van deze gebouwen is Anne aan het werk. Ik app haar met de vraag of ze zin heeft in een lunch. Ik krijg al snel een app’je terug met een foto van Patricia Paay. Anne blijkt in een persmeeting te zitten elders in Amsterdam. Geen tijd dus. Natuurlijk is Patricia Paay in dit soort gevallen belangrijker dan een vader. Zo hoort het. Ik lunch in mijn eentje aan de oever van ’t IJ.

Donderdag 8 februari, Amsterdam

Woensag 7 februari, Lhee

Ik bedoel maar. Koud.

Dinsdag 6 februari, Lhee

Al maandenlang staat onze pizza-oven ongebruikt in de tuin te roesten. De oven werd geteisterd door regen, kou en wind. Vandaag vielen er de eerste zonnestralen op. Lang niet gedacht aan onze pizza-oven. Door die zon zag ik opeens weer het beeld dat we in de zomer in onze tuin zitten en in de oven een pizza bakken.

Maandag 5 februari, Lhee

Fotoservice van de autochtone Drent aan de allochtone recreanten. Die Drentenaren zijn best aardig, lang niet zo stug als wel wordt gezegd.

Zondag 4 februari, Lhee

Eergisteren rook ik de lente. Vandaag lag er bij het wakker worden toch weer een beetje sneeuw. De lente bevecht de winter. Neemt niet weg dat de winter de aankomende dagen de aanval hard afslaat. We wandelen door de seizoenen.

Zaterdag 3 februari, Zwolle

Vandaag naar Museum De Fundatie in Zwolle geweest. Daar is een grote tentoonstelling van de Duitse schilder Neo Rauch, een blockbuster. Met moeite wurmden we ons door de mensenmassa, die waren opgeroepen door krant en televisie omdat het zo’n geweldige tentoonstelling zou zijn. Ik had geen enkele connectie met het werk van Neo. Wyb gelukkig ook niet. In snel tempo konden we langs zijn schilderijen lopen die allemaal dezelfde stijl hebben. Het lijken enorme illustraties uit een sprookjesboek. Het enige interessante aan ons bezoekje aan De Fundatie vond ik het uitzicht op Zwolle op de bovenste verdieping.

Vrijdag 2 februari, Amsterdam

Donderdag 1 februari, Lhee

Met Wolter bij de telescoop in onze achtertuin. De jongen ziet werkelijk in elke plek een plek voor een grote locatievoorstelling. De vuilnisberg in Wijster, stille heides, in het front van een telescoop. De foto symboliseert wel mooi de netwerker die Wolter is.

alle rechten voorbehouden © gerard tonen 2018